v.3: "Han gjev meg nytt liv," les me i 2011-bibelen. "Ny kraft," heitte det i 78-utgåva. I den hebraiske grunnteksten står det at "Han forfriskar (fornyar) sjela mi." Sjela står for alt i meg som har med Gud å gjera, det åndelege og det moralske, trua og livet. Jesus styrker dette gjennom Ordet, Anden, fellesskapet og tenesta. Å leva som kristen er å leva i kontinuerleg fornying. Dersom ikkje kroppen kontinuerleg fornyar seg, døyr han. Slik også med sjela. Fornying er ikkje noko som berre skjer med ein kristne sånn inni mellom, på store inspirerande møter med masse lovsong og kanontalarar. Nei, fornying og forfrisking må først og fremst skje mellom alle gode hendingar, i det daglege, når du går inn på ditt eige kammer, les din bibel, sannar syndene dine og ber til Far din som er i det skjulte og let det bada i hans nåde og godleik, i lyset frå hans ansikt. Lever du der, går du ikkje i fellesskapet for å få påfyll, som det gjerne heiter, men for å gje andre av det overskotet som Gud har fylt deg med då du var åleine med han.
Rettferds stigar er synonymt med Guds bod. Guds bod er vår guide gjennom livet. Lever me etter dei, lever me rett, og er til glede for Gud og menneske. Bryt me dei, vanærar me Gud og påfører oss sjølve og andre skade. "Guds bod er ikkje tunge", skriv Johannes i sitt første brev. Det er lett for oss som truande å vera trufaste, sanne, ærlege, kjærlege og audmjuke, for det er det han fordrar av oss (Mika 6,8), og han har sendt Anden til å hjelpa oss med dette slik at me gjer det gode og rette med glede og godt humør.
Herren leider oss på rettferds stigar "for sitt namn skuld." Dette er ei inspirerande sanning. Alt Gud gjer i liva våre gjer han for si eiga skuld, for at HAN skal få gleden av å vera vår far, for at HAN skal ha gleden av vårt selskap, for at HAN skal bli kjent, æra og trudd i verda. Ja, han til og med frelser og tilgjev oss for si eiga skuld, Jesaja 43,25. Og i 48,11 står det likefram: For mi skuld, for mi skuld handlar eg, elles ville eg bli vanæra! Mi ære gjev eg ikkje til nokon annan.
Så handlar det ikkje om oss først og fremst her i verda, men om Gud. Han elskar, frelser og leider oss for sitt eige namn skuld. Så er di og mi frelse og alt i liva våre grunnfesta i Gud åleine, og når han handlar med oss for si eiga skuld, veit me at det blir fullkome det han gjer.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar