Salme 102,13-14

 Men du, Herre, tronar til evig tid,

          namnet ditt varer frå slekt til slekt.
          
    14 Du vil reisa deg og vera mild mot Sion,
          det er tid for å visa henne nåde,
          timen er komen.
          
  I vers 13 endrar salma seg frå klage til tillit. Alle klagesalmer har dette vendepunktet bortsett frå Salme 89.

v.13 er ein fantastisk proklamasjon om at Herren regjerer suverent midt i den djupaste smerte. Det er ei enorm trøyst for einkvar lidande kristen, og om han blir ribba for alt, kan ingen ta Herrens namn frå han, den største av alle rikdomar. For tenk på det: ein kristen er døypt til dette namnet, og som ein son eller ei dotter ber faren sitt namn, som ei brur får brudgomens namn, slik får eit døypt menneske lov å smykka seg med Jesu namn, og ved å vera ein berar av dette namnet, har han/ho medlemskap i Guds familie, eller borgarskap i Guds rike, om du vil. 

v.14 er berre så bra. Ikkje noko folk er gjennom historia blitt plaga og pint som Guds utvalde folk, Israel. Verst var det som hende under andre verdskrigen, men alltid er det ein skokk med folk og nasjonar som hatar og vil knusa jødefolket. Men ein gong kjem Jesus, Israels sanne konge,  til å reisa seg og seia: Nok er nok. Då vil han tala mildt til dette folket og syna det nåde og frelsa det inn i sitt evige rike. 

I Det nye testamentet representerer Sion meir enn noko anna det nye Jesusfolket som består både av jødar og heidningar. For det skal vera visst. Denne kyrkja har sanneleg måtta gjennomgå opp gjennom historia. Det har vore massive forfølgingar som har produsert millionar av martyrar. Og vår tid er ikkje noko unnatak i så måte. Men når tida er inne reiser Herren seg frå truna si, og seier at no får nok vera nok. Då kjem han rett og slett tilbake for å forløysa brura si, tala mildt til henne og visa henne den endelege nåden som tek henne for evig inn i hans nærleik. 

Men så kan det henda at du, min kjære kristne ven, er inne i ei vond tid. Det kan vera sjukdom og smerte, ei stor sorg,  eit svik, eit vonbrot, eit økonomisk havari, Gud veit kva det handlar om, og du lurer på kor lenge du skal måtta vera i dette. Her er eit ord til deg. Ein dag reiser Gud seg for deg og seier: Nok er nok. Så kjem han til deg, talar mildt til deg og løyser deg ut. Ta dette til deg i dag. For slik er din Gud. Han er håpets Gud.