v.36: Gud og hans frelse er eit skjold, eit skjermbrett, mellom den truande og alt trugar hans/hennar liv og eksistens. Frelse er her eit uttrykk for Guds absolutte vilje til å berga barna sine ut av vanskelege situasjonar.
Det er mange krefter her i verda som vil trykkja ein truande ned. Men Guds høgre hand held han/ho oppe. Som foreldre veit me kva dette handlar om. Me kan ikkje overlata barna våre til kreftene sitt frie spel. Enno mindre gjer Gud det. Han utøver dagleg omsorg langt ut over det me har forstand til å be om.
På tysk står det: "Di rettferd styrker meg". Guds rettferd er synonymt med Guds godvilje for oss.
"Guds godleik har gjort meg stor", les me i King James. Bibelselskapet overset slik: "Du bøyer deg ned og gjer meg stor." To ting er å seia om dette: Gud tek i sin godleik vare på ryktet vårt slik at me ikkje taper respekt i samfunnet, snarare tvert om. Dinest vil alle som opplever seg elska av Gud oppleva seg store, verdfulle og viktige.
v.37. Den gode Gud ser også til at livsvegen er framkomeleg og romsleg nok. Han ryddar vegen for oss og jamnar han ut slik at me ikkje vaklar. Dette hadde David erfart, og det er han ikkje åleine om.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar