v.12 Lova åtvarar oss slik at me ikkje rotar oss opp i ting som er farlege for oss, og for å stoppa oss i å skada andre. Det siste påfører oss skuld, og å leva med skuld er farleg både i det korte og lange løp.
Å halda Guds lover løner seg stort. Lovene er i samsvar med skaparverket og tilpassa dette. Spelar me på lag med lovene, spelar me på lag med skaparverket, og det vil me tena på. Dessutan liker Gud at me held lovene hans, og han løner oss for det med å velsigna oss utover det normale. Ikkje fordi me har fortent det, men fordi han er god og vil stadfesta ordet sitt.
v.13 David er veldig klår over at han har mange synder, og dei fleste registrerer han ikkje ein gong. Han ber difor om å bli reinsa også frå skjulte synder. Det skjer ved at lyset over livet vert sterkare og ein ser detaljane i eigen livsførsel tydlegare. Då blir det meir å innrøma og ta tak i.
v.14 er ei bøn om å bli bevart frå stoltheit, arroganse og syndige haldningar. Den som det blir, vil aldri gjera ting store klanderverdige mistak, for synda kjem alltid innafrå. Får du skikk på ditt indre, vil det syna positivt att i det ytre. Dette fordrar kontinuerleg analyse, gjerne saman med ein annan truande.
v.15 a er ei fantastisk bøn. Den er fødd i ein person som elskar Gud og som meir enn noko ønskjer å representera han på ein god måte, og som vil at Gud skal bli ståande i eit godt lys mellom menneska. Det skjer gjennom oss som trur, det me seier og gjer.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar