tirsdag 1. februar 2022

Salme 104,16-23

 Herrens tre får sløkkja tørsten,

          sedrane på Libanon, som han har planta.
          
   
 17 Der byggjer fuglane reir,
          i sypressen har storken sitt hus.
          
   
 18 Dei høge fjella har steinbukken fått,
          berga gjev grevlingen livd.
          
   
 19 Han skapte månen til å syna tidene,
          og sola, som veit når ho skal gå ned.
          
   
 20 Du sender mørker, og det blir natt.
          Då myldrar dei fram, alle dyr i skogen.
          
   
 21 Unge løver brøler etter rov,
          dei krev si føde frå Gud.
          
   
 22 Sola står opp, dei vender attende
          og legg seg i sine hòler.
          
   
 23 Då går mennesket ut til si gjerning
          og arbeider til kvelden kjem.

Dette avsnittet syner Guds omsorg for den utemma naturen, skogane, fjella med alle dyra sine og dei nattaktive dyra. Alle får si føde frå han som skapte dei. Det gjeld også oss menneske som går ut til vårt arbeid om dagen då rovdyra elles ligg og søv i holene sine. Alt viseleg laga til av himmelens Gud. 

Ingen kommentarer: