Salme 104,33-35

 Eg vil syngja for Herren heile mitt liv,

          spela for min Gud så lenge eg er til.
          
    34 Måtte orda mine gjera han glad!
          Eg vil gleda meg i Herren.
          
    35 Lat syndarane kverva frå jorda
          og ingen urettferdige finnast meir!
          Velsign Herren, mi sjel!
          Halleluja!

v.33 -34. For ei herleg og rett beslutning salmisten tek her, han vil syngja for Herren heile sitt liv, og spela for Gud så lenge han er til. Det gjer han for å gjera Gud glad. Det er for Guds skuld, ikkje si eiga skuld han spelar og syng. Lovsong er ikkje ein måte å halda oppe stemninga på, ingen metode kristne nyttar med tanke på å få tak i Guds velsigning eller for å bli åndeleg sterk eller kva no enn skal vera. Truande lovar Herren for å gjera han glad. Herren elskar når hans barn syng for han. 

Når som helst i livet kan du ta den same gode avgjerda som forfattaren av Salme 104, avgjerda om å syngja for Herren resten av livet. Dersom du pustar, kan du bestemma deg for dette. Så blir det så lenge som det blir. 

v.35 er ei bøn om at syndarane skal forsvinna frå jorda. Syndarar her er folk som ope opponerer mot Gud og Guds ord, folk vil andre vondt og som har makt til å påføra andre skade. Dette er urettferdige menneske som grev til seg sjølv medan dei undergrev andre sine rettar. Ein dag blir desse borte, dei aldri meir bli observerte og salmisten er blitt bønhøyrd. 

Salme blir avslutta som ho starta med ei oppfordring til å lova Herren, vår Gud!.