SALME 96,4-9

 For Herren er stor og verdig lov og pris,

          verd å frykta meir enn alle gudar.
          
     5 Alle gudane til folka er avgudar.
          Det var Herren som skapte himmelen.
          
     6 Høgd og herlegdom er framfor han,
          makt og glans i hans heilagdom.
          
     7 Gjev Herren ære, de folk og slekter,
          gjev Herren ære og makt!
          
     8 Gjev Herren den ære hans namn skal ha.
          Kom til hans føregardar med gåver!
          
     9 Bøy dykk for Herren i heilag prakt.
          Skjelv for han, all jorda!

v.4 Me skal lova og prisa Herren fordi "han er stor". Det er ei underdriving. Her snakkar me om han som har skapt det veldige universet, og som har samla alle galaksar, og alt som elles måtte vera der ute, i si hand. Han fortener ære for sitt verk. 

v.5. Alle andre "gudar" er avgudar. Dei har ingen eksistens anna enn i namnet, og representerer falske og bedrageriske religionar.

v.6. Herren er stor, og rundt han er det uendeleg vakkert, og det er "makt og glans i hans heilagdom." Guds heilagdom er himmelen. Det som ventar oss er berre heilt ufatteleg vakkert og mektig. Og så skal me her også nemna at "himmelriket er kome nær" i Jesus. I kyrkjelyden får me ein gløtt av det som kjem, ein forsmak på kva me skal nyta i fulle drag når Jesus kjem attende for å fjerna alt som er vondt og ufullkome, og gjera riket sitt synleg. Måtte me alle få det med oss.

v.7. Korleis kan det skje? Ved at me gjev Herren ære og makt. Dvs. ved at me lovar og prisar Jesus, følgjer han som vår Herre og gjer hans ord til lov for oss. Då syner me at han har all makt i liva våre, og då blir me sjølve mektige og uimotståelege når me vitnar om han og tener han mellom menneska. 

v.8 Når me gjev Herren makt, syner det seg særleg i dette at han får makt over økonomien vår. Me kjem til hans føregardar med gåver, og då snakkar me om tienden, almisser og heilage gåver, som profeten Malakias nemner i sitt tredje kapittel. Den som overlet økonomien sin til Herren, vil koma til å erfara stor økonomisk velsigning. 

v.9. oppfordrar alle til å bøya seg for Herren i "heilag prakt". Den som bøyer seg for Herren, blir kledd i Kristi rettferd, og den som er kledd i hans rettferd, er eit menneske som dagleg bøyer seg for Herren og anerkjenner hans autoritet. Berre i den posisjonen kan eit menneske nyta Guds godleik. 

Så blir alle menneske oppfordra til å skjelva for Gud. Bibelen snakkar mykje om å frykta Gud. Det betyr at me forstår at det er farleg å kryssa hans interesser, at det er farleg å gå imot han og nedvurdera han, at det er farleg å hevda noko anna enn det han hevdar på dei områda han hevdar noko, at det er farleg å neglisjera lovene hans og bryta dei for å oppnå det ein ønskjer. Gud let ingen vera ustraffa som spottar hans namn.