v. 7 Davids kall dreiv han på flukt frå Saul. For å gå Guds veg, kom han i konflikt med makta. Det er klassisk for kristne. Når me fullfører misjonspåbodet, provoserer me djevelen som eggjar folk mot oss. Difor treng kristne som går for Jesus stadig Guds underfulle vern og hjelp og søkja livd ved hans høgre hans, dvs i hans nærleik.
Kristne bør gjera alt dei kan for å halda seg nær til Gud. Fordi Gud vil det, og fordi der er DER Guds vern for våre sårbare liv er mest effektivt.
v.8 hentar motivet sitt frå Moses` song i 5. Mosebok 32,10 - 11 der Israel metaforisk vert omtala som Guds augnestein, og som ørnunger verna av mors vengjer. Det er sterke bilete på nærleik, empati, kjærleik, omsorg og ansvar. Auge er det mest kjenslevare området på kroppen. Det minste rusk på auga vekkjer fullt fokus, og har du det, handlar livet ditt om å få det bort.
Slik vil Gud av me som truande skal forstå hans høve til oss. Det aller minste problem som me får, ser Gud på som sitt eige. Han kjenner det som ein intens smerte i djupet av si sjel.
v. 9 David er blitt som ein beleira by, fiendane tenkjer berre på å drepa han, dei er dødsfiendar. Mordarånda er gamal i menneskeætta og skriv seg attende til Kain. Han gav rom for djup sjalusi som dreiv han til å drepa broren Abel (1.Mosebok 4). Etter den tid har det overlagte mordet vore ein dagleg affære mellom oss menneske. Jesus sa: "Fienden er komen for å stela, drepa og øyda, men eg er komen for at de skal ha liv og overflod."
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar