Salme 16,4-8

v.4 slår fast at dei som spring etter andre gudar må tola mange plager, utan at dette vert presisert. Desse plagene er Guds dom over avguderiet. Alle menneske opplever vanskelege tider, men dei som held seg til Herren, vil aldri gå fortapt og få den type plager. Vidare er alle religionar lovreligionar som plagar folk med eit utal plikter som dei må oppfylla for å bli akseptert eller for å ha suksess i livet.

David tek kraftig avstand frå desse gudane. Han ville i vår tid neppe vore for religionsdialog.

v.5. Det er Herren som er Davids del, dvs. hans arv, rikdom og fordel. At Herren er hans "staup" eller "beger" tyder at Herren er hans mat og drikke, hans næring. Hans liv er heilt og fullt knytt til samfunnet med Gud og det som dette samfunnet gjev han.
I nattverden vert dette oppfylt på ein spesiell måte for oss som lever i den nye pakt.
Jesus ba i Getsemanehagen om å sleppa å drikka det beger som Far gav han å drikka. Dette begeret var Guds vreide over våre synder. Men fordi han drakk dette, kan me drikka nådens beger.

v.6 Det er ein venleik i Gud som kjem fram for alle som trur og tek imot hans nåde. Gud er den fagre grunnen og den herlege arven for ein kristen. Slik var det ogsp for dei truande i GT.

Levittane i den gamle pakt fekk ikkje tildelt land. Det var Herren som skulle vera deira arv, og dei skulle gjera teneste i templet, på fager grunn. Resten av folket skulle underhalda levittane gjennom tiendeordninga.

I den nye pakta er alle truande menneske prestar for Gud (1. Peter 2), og Jesus er den fagre grunnen me byggjer liv og teneste på. Hans venleik går over alt me kan førestella oss. Det vil me ein dag få sjå.

Jesus Kristus er Guds gåve til verda, og den som trur på han, arvar saman med han alt det han er arving til. Det er ikkje lite.

v.7 Det blir sagt om Jesus i Jesja 9 at han skal kallast Rådgjevar. Guds ord blir i Salme 119 kalla Guds råd. Dei beste råda me kan få finn me i Bibelen. Som truande menneske treng me råd og innspel frå Gud i mang ei sak, både i privatsaker og saker som vedrører vår kristne teneste. Gjennom stille nattetimar kan Gud rettleida oss gjennom draumar, syner, tankar og audisjonar.

v.8 David har "alltid Herren for auga". Han lever Gud nært, ja, tett ved hans side. Dette er eit kristent ideal. Slik skulle me alle leva, og me er invitert til det. I 1. Mosebok 17 kallar Gud Abraham til å leva for hans åsyn. Det er eit stort privilegium, og det skaper kraftfulle profetiske liv. Den som lever nær til Gud står støtt til eikvar tid.