Salme 86,6-10

  6 Herre, vend ditt øyre til mi bøn,
          lyd etter når eg bed om nåde!
          
     7 Den dagen eg er i naud, ropar eg til deg,
          for du vil svara meg.
          
     8 Herre, mellom gudar er ingen som du,
          og ingen gjerningar er som dine.
          
     9 Alle folk som du har skapt,
          skal koma og bøya seg for deg, Herre,
          og æra ditt namn.
          
    10 For du er stor, og du gjer under.
          Einast du er Gud.

I vers 6 ber David om at Herren må høyra når han ber om nåde. Gud er ikkje tunghøyrd. Han høyrer alt som vert sagt og tenkt her i verda. Men David vil så gjerne at Gud skal høyra på han på ein slik måte at han kjem han i møte og gjev han det han ber om. Og kva ber han om? Han ber om nåde. Og det kan du vera sikker på: Det er ei bøn Gud ikkje kan motstå. Alle som ber om nåde, får nåde. 
Kva er nåde? Det er meir enn tilgjeving for synd, det er Guds ufortente godleik og samfunn. 
Det er ganske påfallande: Nåden eksisterte før synda. Når Bibelen skal beskriva for oss korleis Gud er, står det t.d. i Salme 103 vers 8: "Mild og nådig er Herren, sein til vreide og rik på miskunn. "
Slik ER Gud og slik har han vore får æva av. 
Då ser me her at nåden er opprinneleg. Det var ikkje noko Gud vart etter at Jesus hadde døydd for syndene våre, nei, det var omvendt:  Jesus døydde for syndene våre fordi Gud var, er og blir ein nådig Gud. Det er hans vesen, hans karakter. 
Vers 7 er fullt av tru. David veit at den dagen han er i naud, vil Gud svara han når han ropar. 
Det me skal merka oss her er at Guds barn faktisk kjem i trøbbel. Gud fører oss ikkje utanom vanskelege situasjonar, nei, han fører oss heller inn i dei. Kvifor det? Fordi han vil at me skal læra oss å be, og erfara hans godleik og makt når han hjelper oss. Slik styrkjer han oss i trua, og han gjev oss dessutan noko å vitna om for andre. Det kan føra til at andre også vil tru på ein så stor og god Gud som me har. 
I vers 8 plasserer David Gud i ein særstilling mellom gudar. Korleis skal me forstå dette? Jo, kristendomen er alle andre religionar knusande overlegen. Det kjem av at kristendomen er frå Gud, og alle andre religionar er skapt av menneske som har vore inspirerte av djevelen. 
I vers 9 finn me ein herleg lovnad. Ein dag skal alle verdas menneske forstå at det ikkje finst andre gudar enn Herren, Israels Gud, og dei skal forkasta Muhammed, Buddha og Krishna og koma til Jesus, bøya seg for han og æra hans namn.  Dette samsvarar med det som Paulus skriv til Filipparane i kap 2: "I hans namn skal kvart kne bøya seg, og kvar tunge skal sanna, til Gud vår Fars ære, at Jesus Kristus er Herre!" 
Vers 10 er ein triumferande proklamasjon av det som me har snakka om: Det eksisterer ingen andre gudar enn Bibelens Gud, og han er stor og gjer under. 
Merk deg at verbet her står i presens. Gud GJER under. Det er ikkje berre noko han ein gong gjorde, men han gjer under i dag. Han har ikkje trekt seg attende, og han har ikkje mista si makt, og han er den same gode Gud som han alltid har vore, og du kan trygt rekna med at han gjer under også i ditt liv og din families liv når du treng det og ber om det. Då grip han inn og gjer det som er umogeleg for oss menneske å gjera: han frelser syndarar, lækjer sjuke, reparerer øydelagde relasjonar, attreiser brotne ekteskap og han forsonar fiendar, og ser me i større perspektiv: Han attreiser knuste samfunn og øydelagde økonomiar og forvandlar menneske i sitt bilete. Slik er vår Gud.