Salme 119,105-106

 105Ditt ord er ei lykt for min fot

og eit lys for min stig.

106Eg har svore, og det står eg ved,

at eg vil halda dine rettferdige lover.

Vers 105 er det mest kjende og mest siterte verset i denne salma, og eitt av dei første versa eg personleg lærde utanåt. Det eg vil presisera her er av Guds ord ikkje er eit av fleire lys me kan bruka for å sjå, men det einaste lyset som syner oss kor den rette vegen går. Lys står for sanning, og i vers 160 står det at "summen av ditt ord er sanning". Og kve er så summen av Guds ord? Det svaret finn me hos Forkynnaren 12,13-14 der me les slik: Dette er summen av alt du har høyrt:

Ottast Gud og hald hans bod!

Dette er det som alle menneske har fått.

14For Gud skal dømma kvar gjerning,

halda dom over alt som er løynt,

anten det er godt eller vondt

Og då er me komne over i vers 106 der salmisten bedyrar at han vil halda Guds rettferdige lover.  At han vil halda lovene, er ikkje det same som at han heilt ut får til å halda lovene. Det var berre Jesus som kunne det. Men alle som har Guds heilage Ande i hjarta har eit sterkt ønskje, og eit driv i seg, etter å halda lovene og vera lydige mot Gud. Me har jo snakka om dette mange gonger før, men eg repeterer det her: Guds lover reflekterer Guds kjærleik. Lovene er gode og gagnlege, og alle som elskar Gud og har fått hans kjærleik aust ut i hjarto sine ved Den Heilage Ande, vil forstå dette, og strekka seg etter å leva etter dei. Det ligg så naturleg for dei. Dei legg lovene på minnet, innrettar seg etter dei, dei held dei for å vera gyldige og forkynner dei også for andre. Når dei bryt lovene, går dei til Gud og sannar syndene sine, og det skjer ofte, og i Jesu namn får dei oppreising og mot til å gå vidare på den gode vegen. Det er ein kampfull veg. Ingen tvil om det. Men ein god veg, og den fører fram.