Salme 36,1-5

Til korleiaren. Av Herrens tenar. Av David.
         
     2 Synda talar til den lovlause
          djupt i hans hjarte.
          Redsle for Gud har han ikkje for auge.
         
     3 Han ser det som smiger
          at ein oppdagar hans skuld
          og legg han for hat.
         
     4 Kvart ord frå hans munn er urett og svik.
          Han er ikkje forstandig meir og gjer ikkje det gode.
         
     5 Han legg vonde planar på leiet.
          Han vel ein veg som ikkje er god.
          Han viser ikkje frå seg det vonde.

v.2: "Den lovlause" er den som ikkje anerkjenner Guds overherredøme i livet sitt,  og dermed heller ikkje autoriteten i Guds ord. Han er sin eigen gud, og difor blir han utan vern mot det vonde og eit lett offer for djevelen når denne gjev han syndige idear. 

v.3: Synd og vondskap har ein tendens til å veksa ut over sine proporsjonar i eit menneskeliv, og ein endar opp med å vera stolt over det i livet som er heilt galt etter Guds ord. Ein vert utan skam. 

v.4 og 5: Til slutt endar denne personen opp med å leggja vonde planar. Då er opprøret mot Gud blitt gjennomtenkt og det vonde ein gjer er resultat av eit aktivt val, og ikkje av freisting og fall. Det som Gud kallar vondt, kallar denne godt og vise versa. Det er dette som er  den "lovløysa" som Jesus snakkar om i Matteus 24,12, som gjer at kjærleiken mellom folk kolnar. Ulydnad mot Guds ord er vatn på Guds eld.