v.8. Alle som går til åtak på Guds barn, utset seg for Gud. Me har eit stjerneeksempel i Saulus frå Tarsus. Han ville setja alle kristne i fengsel, men Gud slo han i bakken utanfor Damaskus, blinda han og gjorde han hjelpelaus. Det vart til frelse for han, og seinare for millionar av andre.
v.9. Gud fører motstandarane sine til fall. Før eller seinare går det slik med dei alle, og dei ikkje sluttar med vondskapen sin og vender om frå sine synder. Til slutt blir dei råka av sine eigne ord.
Jesus seier: "Etter orda dine skal du frikjennast, og etter orda dine skal du dømmast skuldig."
v.10 skildrar den åndelege vekkjinga som kjem når Gud kunngjer sine dommar over motstandarane sine. Då begynnar folk å frykta Herren. Dette ser me illustrert i Apostelgjerningane. Det kjem frykt for Herren over folket når Gud dømmer, og dei begynnar å tena han. Dei kunngjer hans verk, dvs. Jesu Kristi fullkomne frelsesverket, og det gjer dei fordi dei plutseleg "forstår det han har gjort". Det indikerer at Den Heilage Ande er i aksjon. Det er Han som gjev slik forståing.
v.11. Dei rettferdige er dei truande, som søkjer si tilflukt hos Herren, dei som gleder seg i Gud, dei ærlege som prisar seg lukkelege fordi dei stolar på Gud, og det har dei all mogeleg grunn til å gjera. For Gud er trufast og god, og han gjer det han har lova, og ofte meir til.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar