Salme 51,12-17

Vers 12: David ber om å få eit reint hjarta og ei ny og stødig ånd. Slikt kan ikkje eit menneske skapa sjølv. Det er Guds verk åleine.
Eit reint hjarta er eit hjarta ærleg hjarta. Det skildrar eit menneske som lever motivert av kjærleik til Gud og sine medmenneske, og ikkje av ting som personleg nyting og sjølvrealisering.
Ei stødig ånd er eit sinn som er rotfesta i Gud og hans ord.

vers 13. David hadde sett kva som hende då kong Saul vart forkasta av Gud og Den Heilage Ande vart teken frå han. Det må ha skremt han å sjå kongen gradvis gå til grunne åndeleg, psykisk, moralsk og politisk, og her ber David om å få sleppa å oppleva dette.

versa 14 er ein repetisjon av tidlegare tema.

vers 15 er interessant. Her lovar David å forkynna Guds ord for kriminelle, og kalla syndarar til omvending. Dette syner at Guds ord har hatt sterk effekt på han, for alle som blir forløyst av Guds ord, får ein ubendig trong etter å dela det med folk som har behov for det.

I vers 16 legg han inn enno ein lovnad: Blir han fridd frå blodskuld (=drap), skal tunga "jubla over Guds rettferd". . Lovsongen til Gud dukkar alltid opp i mennesker som blir frikjent av Gud. Det er ei spontan frukt av hans frelse = rettferd, jmf. Salme 40,1-3.

I vers 17 ber David om at Gud må opna munnen hans så han kan lovprisa han. Dette er ei bøn som mange truande treng å be. Lovsongen kjem frå Gud og går til Gud. Det er ei gåve. Me må forstå det, for berre då vil me be. Av alle dei tinga som me brukar munnen til, er det å prisa Gud det edlaste.